Газ зім

10-04-2018

Пасляваенны бізнес-клас. ЗІМ ГАЗ-12

Мадэль ГАЗ 12 «ЗІМ» - гэта легкавы поўнапамерны аўтамабіль, які ўпершыню быў прадстаўлены расійскай (у той час савецкай) аўтамабільнай кампаніяй ГАЗ (Горкаўскі Аўтамабільны Завод), а так жа зім (Завод імя Молатава) у 1950 годзе. Распрацоўка была пачата ў 1948 годзе і вялася ў сціснутыя тэрміны (на распрацоўку адпускалася 29 месяцаў). У каманду, якая вяла працы над стварэннем аўтамабіля, уваходзілі: канструктар Андрэй Аляксандравіч Липгарт, а таксама адказны мастак-канструктар Леў Ерамееў, які затым стане аўтарам ГАЗ М-21 і ГАЗ 21. У кастрычніку 1950 года была выпушчаная першая прамысловая партыя ГАЗ-12 . Аўтамабіль выпускаўся як у 4-дзвярным кузаве седан, так і ў версіі санітарнага аўтамабіля з кузавам пад назвай «эмбюлэнс-хэтчбэк».

Кузаў быў выкананы апорным, гэта значыць не меў асобнай рамы, якая можа быць канструктыўна аддзеленая ад кузава. Сілавыя элементы, аналагічныя раме, былі ўключаныя ў структуру кузава і замацаваны зваркай, што ў агульным выпадку дае некаторую перавагу ў масе канструкцыі, хоць у дадзеным выпадку гэты момант выглядае досыць спрэчным.

Пад капотам ГАЗ 12 размяшчаўся 6-цыліндравы нижнеклапанный рухавік тыпу Dodge D5 (ліцэнзія на вытворчасць пад маркай ГАЗ-11 была закуплена яшчэ да Вялікай Айчыннай Вайны) аб'ёмам 3.5 літра, магутнасць якога складала 90 л.с. пры 3800 абаротах у хвіліну. Што тычыцца трансмісіі, то тут ўсталёўвалася трёхступенчатая механічная скрынка перадач з сінхранізатарамі на другі і трэцяй перадачах і гідрамуфтай - агрэгат трансмісіі, які размяшчаўся паміж рухавіком і счапленнем, і які прадстаўляў з сябе картэр, запоўнены адмысловым маслам, у якім круціліся не злучаныя адзін з адным механічна два ротара ў форме паловы тороида, падзеленыя лапаткамі на 48 адсекаў (помпавы ротар, які гуляў ролю махавіка) і 44 адсека (турбінны ротар, да яго мацаваўся палегчаны махавік і звычайнае ф рикционное счапленне). Гідрамуфта давала аўтамабілю нямала пераваг. Аўтамабіль мог стартаваць з любой перадачы з наяўных трох, завадской інструкцыяй рэкамендавалася чапацца з другой перадачы, а першую выкарыстоўваць толькі ў цяжкіх дарожных умовах і на уздымах.

Да заканчэння свайго выпуску ў 1959 году (базавы седан), зім паспеў канчаткова састарэць і тэхнічна, і знешне. Агрэгатны частка, аднак, магла лічыцца састарэлай яшчэ ў пачатку 1950х, так як нижнеклапанный рухавік і механічная КПП (на машыне такога класа) імкліва выцясняліся верхняклапанным рухавікамі і аўтаматычнымі КПП.

Вытворчасць ГАЗ 12 «ЗІМ» у кузаве седан было завершана ў 1959 годзе, а санітарная версія з дадатковай задняй дзвярыма выпускалася яшчэ да 1960 года, пасля чаго таксама была знятая з вытворчасці.